Mezmurlar. Chapter 137

1 Babil ırmakları kıyısında oturupSiyonu andıkça ağladık;
2 Çevredeki kavaklaraLirlerimizi astık.
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı.
4 Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisiniEl toprağında?
5 Ey Yeruşalim, seni unutursam,Sağ elim kurusun.
6 Seni anmaz,Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam,Dilim damağıma yapışsın!
7 Yeruşalimin düştüğü gün,‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!››Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
8 Ey sen, yıkılası Babil kızı,Bize yaptıklarınıSana ödetecek olana ne mutlu!
9 Ne mutlu senin yavrularını tutupKayalarda parçalayacak insana!